و من خطبة له عليه‌السلام و فيها يصف العرب قبل البعثة ثم يصف حاله قبل البيعة له (1)

» و از خطبه‌هاى آن حضرت است

العرب قبل البعثة (2)

إِنَّ اَللَّهَ بَعَثَ مُحَمَّداً صلى‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم نَذِيراً لِلْعَالَمِينَ (3)

همانا خدا محمّد را برانگيخت،تا مردمان را بترساند

وَ أَمِيناً عَلَى اَلتَّنْزِيلِ (4)

و فرمان خدا را چنانكه بايد رساند

وَ أَنْتُمْ مَعْشَرَ اَلْعَرَبِ عَلَى شَرِّ دِينٍ وَ فِي شَرِّ دَارٍ (5)

آن هنگام شما اى مردم عرب!بدترين آيين را برگزيده بوديد،و در بدترين سراى خزيده

مُنِيخُونَ بَيْنَ حِجَارَةٍ خُشْنٍ (6)

منزلگاهتان سنگستانهاى ناهموار

وَ حَيَّاتٍ صُمٍّ (7)

همنشينتان گرزه مارهاى زهردار

تَشْرَبُونَ اَلْكَدِرَ (8)

آبتان تيره و ناگوار

وَ تَأْكُلُونَ اَلْجَشِبَ (9)

خوراكتان گلو آزار

وَ تَسْفِكُونَ دِمَاءَكُمْ (10)

خون يكديگر را ريزان

وَ تَقْطَعُونَ أَرْحَامَكُمْ (11)

از خويشاوند بريده و گريزان

اَلْأَصْنَامُ فِيكُمْ مَنْصُوبَةٌ (12)

بتهاتان همه جا بر پا

وَ اَلْآثَامُ بِكُمْ مَعْصُوبَةٌ (13)

پاى تا سر آلوده به خطا

و منها صفته قبل البيعة له (14)

و از اين خطبه است

فَنَظَرْتُ فَإِذَا لَيْسَ لِي مُعِينٌ إِلاَّ أَهْلُ بَيْتِي (15)

نگريستم و ديدم مرا يارى نيست،و جز كسانم مددكارى نيست

فَضَنِنْتُ بِهِمْ عَنِ اَلْمَوْتِ (16)

دريغ آمدم كه آنان دست به ياريم گشايند،مبادا كه به كام مرگ در آيند

وَ أَغْضَيْتُ عَلَى اَلْقَذَى (17)

ناچار خار غم در ديده شكسته

وَ شَرِبْتُ عَلَى اَلشَّجَا (18)

نفس در سينه و گلو بسته،از حقّ خود چشم پوشيدم و شربت تلخ شكيبايى نوشيدم

وَ صَبَرْتُ عَلَى أَخْذِ اَلْكَظَمِ (19)

وَ عَلَى أَمَرَّ مِنْ طَعْمِ اَلْعَلْقَمِ (20)

و منها وَ لَمْ يُبَايِعْ حَتَّى شَرَطَ أَنْ يُؤْتِيَهُ عَلَى اَلْبَيْعَةِ ثَمَناً (21)

و از خطبه‌هاى آن حضرت است در يكى از روزهاى صفين

فَلاَ ظَفِرَتْ يَدُ اَلْبَائِعِ (22)

امّا آن كه فروخت نارستگار است

وَ خَزِيَتْ أَمَانَةُ اَلْمُبْتَاعِ (23)

و آن كه خريد زيانبار

فَخُذُوا لِلْحَرْبِ أُهْبَتَهَا (24)

كنون ساخت جنگ بيارائيد

وَ أَعِدُّوا لَهَا عُدَّتَهَا (25)

و ساز پيكار آماده نماييد

فَقَدْ شَبَّ لَظَاهَا (26)

كه زبانۀ-آتش-آن نيك بلند است و تابان

وَ عَلاَ سَنَاهَا (27)

و روشنى آن نمايان

وَ اِسْتَشْعِرُوا اَلصَّبْرَ (28)

و شكيبائى را شعار خود داريد

فَإِنَّهُ أَدْعَى إِلَى اَلنَّصْرِ (29)

كه شاهد پيروزى را در كنار آريد