و من خطبة له عليه‌السلام في تخويف أهل النهروان (1)

و از خطبه‌هاى آن حضرت است در ترساندن خارجيان نهروان

فَأَنَا نَذِيرٌ لَكُمْ أَنْ تُصْبِحُوا صَرْعَى بِأَثْنَاءِ هَذَا اَلنَّهَرِ وَ بِأَهْضَامِ هَذَا اَلْغَائِطِ (2)

شما را از آن مى‌ترسانم كه كشته در كرانۀ اين رود افتاده باشيد،و در و از خطبه‌هاى آن حضرت است در يكى از روزهاى صفين

عَلَى غَيْرِ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ (3)

نه برهانى روشن از پروردگار داشته باشيد

وَ لاَ سُلْطَانٍ مُبِينٍ مَعَكُمْ (4)

و نه حجّتى آشكار

قَدْ طَوَّحَتْ بِكُمُ اَلدَّارُ (5)

آوارۀ خانه و ديار

وَ اِحْتَبَلَكُمُ اَلْمِقْدَارُ (6)

و به دام قضا گرفتار

وَ قَدْ كُنْتُ نَهَيْتُكُمْ عَنْ هَذِهِ اَلْحُكُومَةِ (7)

شما را از كار حكميّت باز داشتم

فَأَبَيْتُمْ عَلَيَّ إِبَاءَ اَلْمُنَابِذِينَ (8)

و سرباز زديد.با من در افتاديد و مخالفت ورزيديد

حَتَّى صَرَفْتُ رَأْيِي إِلَى هَوَاكُمْ (9)

چندان كه راى خود را در كار هواى شما كردم

وَ أَنْتُمْ مَعَاشِرُ أَخِفَّاءُ اَلْهَامِ (10)

شما اى سبكسران

سُفَهَاءُ اَلْأَحْلاَمِ (11)

اى بيخردان نادان،اى ناكسان

وَ لَمْ آتِ لاَ أَبَا لَكُمْ بُجْراً (12)

من نه بلايى براى شما آوردم

وَ لاَ أَرَدْتُ لَكُمْ ضُرّاً (13)

و زيانى برايتان خواستم