و من كلام له عليه‌السلام و فيه يحذر من اتباع الهوى و طول الأمل في الدنيا (1)

و از خطبه‌هاى آن حضرت است در يكى از روزهاى صفين

أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ أَخْوَفَ مَا أَخَافُ عَلَيْكُمُ اِثْنَانِ (2)

اى مردم!همانا بر شما از دو چيز بيشتر مى‌ترسم

اِتِّبَاعُ اَلْهَوَى وَ طُولُ اَلْأَمَلِ (3)

از خواهش نفس پيروى كردن،و آرزوى دراز در سر پروردن

فَأَمَّا اِتِّبَاعُ اَلْهَوَى فَيَصُدُّ عَنِ اَلْحَقِّ (4)

كه پيروى خواهش نفس،آدمى را از راه حقّ باز مى‌دارد

وَ أَمَّا طُولُ اَلْأَمَلِ فَيُنْسِي اَلْآخِرَةَ (5)

و آرزوى دراز،آخرت را به فراموشى مى‌سپارد

أَلاَ وَ إِنَّ اَلدُّنْيَا قَدْ وَلَّتْ حَذَّاءَ (6)

آگاه باشيد كه دنيا پشت كرده است و شتابان مى‌رود

فَلَمْ يَبْقَ مِنْهَا إِلاَّ صُبَابَةٌ (7)

و از آن جز اندكى باقى نيست

كَصُبَابَةِ اَلْإِنَاءِ اِصْطَبَّهَا صَابُّهَا (8)

همچون قطره‌هاى مانده بر ظرفى كه آب آن را ريخته‌اند و تهى است

أَلاَ وَ إِنَّ اَلْآخِرَةَ قَدْ أَقْبَلَتْ (9)

آگاه باشيد كه آخرت روى آورده است

وَ لِكُلٍّ مِنْهُمَا بَنُونَ (10)

و هر يك از اين دو را فرزندانى است

فَكُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ اَلْآخِرَةِ (11)

از فرزندان آخرت باشيد

وَ لاَ تَكُونُوا مِنْ أَبْنَاءِ اَلدُّنْيَا (12)

و از فرزندان دنيا مباشيد

فَإِنَّ كُلَّ وَلَدٍ سَيُلْحَقُ بِأَبِيهِ يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ (13)

كه روز رستاخيز هر فرزند به مادر خود پيوندد

وَ إِنَّ اَلْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لاَ حِسَابَ (14)

همانا امروز روز كار است و روز شمار نباشد

وَ غَداً حِسَابٌ وَ لاَ عَمَلَ (15)

و فردا روز شمار است و كس را مجال كار نباشد

قال الشريف أقول الحذاء السريعة و من الناس من يرويه جذاء (16)

مى‌گويم،«حذّاء»به معنى«شتابان»است،و بعضى«جذّاء» روايت كرده‌اند و آن به معنى بريده از نيك و بد است