و من خطبة له عليه‌السلام و هو بعض خطبة طويلة خطبها يوم الفطر (1)

و از خطبه‌هاى آن حضرت است

و فيها يحمد الله و يذم الدنيا (2)

حمد الله اَلْحَمْدُ لِلَّهِ غَيْرَ مَقْنُوطٍ مِنْ رَحْمَتِهِ (3)

سپاس خداى را،كه نوميد نيستم از رحمت او

وَ لاَ مَخْلُوٍّ مِنْ نِعْمَتِهِ (4)

تهيدست نيستم از نعمت او

وَ لاَ مَأْيُوسٍ مِنْ مَغْفِرَتِهِ (5)

و نه مأيوس از مغفرت او

وَ لاَ مُسْتَنْكَفٍ عَنْ عِبَادَتِهِ (6)

و سر نپيچيده از عبادت او

اَلَّذِي لاَ تَبْرَحُ مِنْهُ رَحْمَةٌ (7)

خدايى كه رحمت او پيوسته است

وَ لاَ تُفْقَدُ لَهُ نِعْمَةٌ (8)

و نعمت او ناگسسته

ذم الدنيا وَ اَلدُّنْيَا دَارٌ مُنِيَ لَهَا اَلْفَنَاءُ (9)

دنيا خانه‌اى است ناپايدار

وَ لِأَهْلِهَا مِنْهَا اَلْجَلاَءُ (10)

و مردم آن ناچار از گذاشتن شهر و ديار

وَ هِيَ حُلْوَةٌ خَضْرَاءُ (11)

دنيا شيرين است و خوشنما

وَ قَدْ عَجِلَتْ لِلطَّالِبِ (12)

در پى خواهانش شتابان و پويا

وَ اِلْتَبَسَتْ بِقَلْبِ اَلنَّاظِرِ (13)

و دل بيننده را فريبا

فَارْتَحِلُوا مِنْهَا بِأَحْسَنِ مَا بِحَضْرَتِكُمْ مِنَ اَلزَّادِ (14)

پس رخت از آن بربنديد با نيكوترين توشه‌اى كه شما را آماده است

وَ لاَ تَسْأَلُوا فِيهَا فَوْقَ اَلْكَفَافِ (15)

و مپرسيد در دنيا افزون از آنچه شما را بسنده است

وَ لاَ تَطْلُبُوا مِنْهَا أَكْثَرَ مِنَ اَلْبَلاَغِ (16)

و مخواهيد در آن بيشتر از آنچه شما را كفايت كننده است