و من كلام له عليه‌السلام (1)

و از سخنان آن حضرت است

و فيه بيان لما يخرب العالم به من الفتن و بيان هذه الفتن إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ اَلْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ (2)

همانا آغاز پديد آمدن فتنه‌ها،پيروى خواهشهاى نفسانى است

وَ أَحْكَامٌ تُبْتَدَعُ (3)

و نوآورى در حكمهاى آسمانى

يُخَالَفُ فِيهَا كِتَابُ اَللَّهِ (4)

نوآوريهايى كه كتاب خدا آن را نمى‌پذيرد

وَ يَتَوَلَّى عَلَيْهَا رِجَالٌ رِجَالاً عَلَى غَيْرِ دِينِ اَللَّهِ (5)

و گروهى از گروه ديگر يارى خواهد تا بر خلاف دين خدا،اجراى آن را به عهده گيرد

فَلَوْ أَنَّ اَلْبَاطِلَ خَلَصَ مِنْ مِزَاجِ اَلْحَقِّ (6)

پس اگر باطل با حقّ در نياميزد

لَمْ يَخْفَ عَلَى اَلْمُرْتَادِينَ (7)

حقيقت جو آن را شناسد و داند

وَ لَوْ أَنَّ اَلْحَقَّ خَلَصَ مِنْ لَبْسِ اَلْبَاطِلِ (8)

و اگر حق به باطل پوشيده نگردد

اِنْقَطَعَتْ عَنْهُ أَلْسُنُ اَلْمُعَانِدِينَ (9)

دشمنان را طعنه زدن نماند

وَ لَكِنْ يُؤْخَذُ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ (10)

ليكن اندكى از اين و آن گيرند،تا به هم در آميزد

وَ مِنْ هَذَا ضِغْثٌ فَيُمْزَجَانِ (11)

فَهُنَالِكَ يَسْتَوْلِي اَلشَّيْطَانُ عَلَى أَوْلِيَائِهِ (12)

و شيطان فرصت يابد و حيلت برانگيزد تا بر دوستان خود چيره شود و از-راهشان به در برد

وَ يَنْجُو اَلَّذِينَ سَبَقَتْ لَهُمْ مِنَ اَللَّهِ اَلْحُسْنىٰ (13)

امّا آن را كه لطف حقّ دريافته باشد،نجات يابد و راه حقّ را به سر برد