و من كلام له عليه‌السلام في توبيخ بعض أصحابه (1)

و از سخنان آن حضرت است

كَمْ أُدَارِيكُمْ كَمَا تُدَارَى اَلْبِكَارُ اَلْعَمِدَةُ (2)

تا چند با شما راه مدارا بسپارم!آنسان كه با شتر بچّه‌هايى مدارا كنند و از خطبه‌هاى آن حضرت است در يكى از روزهاى صفين

وَ اَلثِّيَابُ اَلْمُتَدَاعِيَةُ (3)

يا جامۀ فرسوده‌اى

كُلَّمَا حِيصَتْ مِنْ جَانِبٍ تَهَتَّكَتْ مِنْ آخَرَ (4)

كه چون شكاف آن را از سويى به هم آرند،از سوى ديگر گشايد

كُلَّمَا أَطَلَّ عَلَيْكُمْ مَنْسِرٌ مِنْ مَنَاسِرِ أَهْلِ اَلشَّامِ أَغْلَقَ كُلُّ رَجُلٍ مِنْكُمْ بَابَهُ (5)

هرگاه دسته‌اى از سپاهيان شام عنان گشايد،و بر سرتان آيد به خانه مى‌رويد و در به روى خود مى‌بنديد

وَ اِنْجَحَرَ اِنْجِحَارَ اَلضَّبَّةِ فِي جُحْرِهَا (6)

و چون سوسمار در سوراخ مى‌خزيد

وَ اَلضَّبُعِ فِي وِجَارِهَا (7)

و يا چون كفتار در لانه مى‌آرميد

اَلذَّلِيلُ وَ اَللَّهِ مَنْ نَصَرْتُمُوهُ (8)

به خدا،آن كس را كه شما يارى دهيد خوار است

وَ مَنْ رُمِيَ بِكُمْ فَقَدْ رُمِيَ بِأَفْوَقَ نَاصِلٍ (9)

و آن را كه شما بر او حمله آريد،نشانۀ تير شكسته سوفار

إِنَّكُمْ وَ اَللَّهِ لَكَثِيرٌ فِي اَلْبَاحَاتِ (10)

به خدا سوگند،كه در مجلس بزم بسياريد و فراهم

قَلِيلٌ تَحْتَ اَلرَّايَاتِ (11)

و زير پرچم رزم ناچيز و كم

وَ إِنِّي لَعَالِمٌ بِمَا يُصْلِحُكُمْ (12)

من مى‌دانم چگونه مى‌توان شما را درست كرد

وَ يُقِيمُ أَوَدَكُمْ (13)

و از كجى به راستى آورد

وَ لَكِنِّي لاَ أَرَى إِصْلاَحَكُمْ بِإِفْسَادِ نَفْسِي (14)

امّا نه به بهاى ارتكاب گناه-كه شما اصلاح شويد و من تباه

أَضْرَعَ اَللَّهُ خُدُودَكُمْ (15)

خدايتان خوار گرداند

وَ أَتْعَسَ جُدُودَكُمْ (16)

و بهره‌تان را اندك و بى‌مقدار

لاَ تَعْرِفُونَ اَلْحَقَّ كَمَعْرِفَتِكُمُ اَلْبَاطِلَ (17)

به شناختن باطل بيش از شناخت حقّ آگهى داريد

وَ لاَ تُبْطِلُونَ اَلْبَاطِلَ كَإِبْطَالِكُمُ اَلْحَقَّ (18)

و چنانكه حقّ را پايمال مى‌كنيد گامى در راه نابودى باطل نمى‌گذاريد