و من خطبة له عليه‌السلام يذم فيها أتباع الشيطان اِتَّخَذُوا اَلشَّيْطَانَ لِأَمْرِهِمْ مِلاَكاً (1)

و از خطبه‌هاى آن حضرت است شيطان را پشتوانۀ خود گرفتند

وَ اِتَّخَذَهُمْ لَهُ أَشْرَاكاً (2)

و او از آنان دامها بافت

فَبَاضَ وَ فَرَّخَ فِي صُدُورِهِمْ (3)

در سينه‌هاشان جاى گرفت

وَ دَبَّ وَ دَرَجَ فِي حُجُورِهِمْ (4)

و در كنارشان پرورش يافت

فَنَظَرَ بِأَعْيُنِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ (5)

پس آنچه مى‌ديدند شيطان بديشان مى‌نمود،و آنچه مى‌گفتند سخن او بود

فَرَكِبَ بِهِمُ اَلزَّلَلَ (6)

به راه خطاشان برد

وَ زَيَّنَ لَهُمُ اَلْخَطَلَ (7)

و زشت را در ديدۀ و از خطبه‌هاى آن حضرت است در يكى از روزهاى صفين

فِعْلَ مَنْ قَدْ شَرِكَهُ اَلشَّيْطَانُ فِي سُلْطَانِهِ (8)

شريك او شدند،و كردند و گفتند:چنانكه او خواست

وَ نَطَقَ بِالْبَاطِلِ عَلَى لِسَانِهِ (9)