و من كلام له عليه‌السلام و ذلك حين منعه سعيد بن العاص حقه (1)

و از خطبه‌هاى آن حضرت است در يكى از روزهاى صفين

إِنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَيُفَوِّقُونَنِي تُرَاثَ مُحَمَّدٍ صلى‌الله‌عليه‌وآله تَفْوِيقاً (2)

فرزندان اميّه ميراث محمّد(ص)را اندك اندك به من مى‌رسانند، چنانكه شتر بچّه را اندك اندك شير بنوشانند

وَ اَللَّهِ لَئِنْ بَقِيتُ لَهُمْ لَأَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اَللَّحَّامِ اَلْوِذَامَ اَلتَّرِبَةَ (3)

به خدا،كه اگر زنده مانم بيت المال را پراكنده گردانم،چنانكه قصّاب پارۀ شكمبۀ خاك آلوده را به دور افكند

قال الشريف و يروى التراب الوذمة و هو على القلب (4)

و«التّراب الوذمة»نيز روايت شده است،و آن قلب در عبارت است -الوذام التّربة

قال الشريف و قوله عليه‌السلام ليفوقونني (5)

و گفتۀ امام«ليفوّقوننى

أي يعطونني من المال قليلا كفواق الناقة (6)

»يعنى اندك اندك از مال به من مى‌دهند،چنانكه نوشاندن شير به شتر بچّه

و هو الحلبة الواحدة من لبنها (7)

و آن يك بار دوشيدن است

و الوذام جمع وذمة (8)

«وذام»جمع«و ذمة

و هي الحزة من الكرش (9)

»و آن پاره‌اى از شكمبه

أو الكبد تقع في التراب فتنفض (10)

يا جگر است كه در خاك افتد پس آن را برفشانند