سورة الحجرات
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
يٰٓـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لاتُقَدِّموا بَينَ يَدَيِ اللهِ وَ رَسولِهٖؗ وَ اتَّقُوا اللهَۚ اِنَّ اللهَ سَميعٌ عَليمٌ (1)
ای کسانی که ایمان آورده اید چیزی را بر خدا و رسولش مقدم نشمرید و پیشی مگیرید و تقوای الهی پیشه کنید که خداوند شنوا و داناست.
يٰٓـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لاتَرفَعوٓا اَصواتَكُم فَوقَ صَوتِ النَّبِيِّ وَ لاتَجهَروا لَهۥ بِالقَولِ كَجَهرِ بَعضِكُم لِبَعضٍ اَن تَحبَطَ اَعمالُكُم وَ اَنتُم لاتَشعُرونَ (2)
ای کسانی که ایمان آورده اید صدای خود را فراتر از صدای پیامبر نکنید، و در برابر او بلند سخن مگوئید (و داد و فریاد نزنید) آنگونه که بعضی از شما در برابر بعضی میکنند، مبادا اعمال شما نابود گردد در حالی که نمیدانید!
اِنَّ الَّذينَ يَغُضّونَ اَصواتَهُم عِندَ رَسولِ اللهِ اُولئِكَ الَّذينَ امتَحَنَ اللهُ قُلوبَهُم لِلتَّقويٰ ؗ لَهُم مَغفِرَةٌ وَ اَجرٌ عَظيمٌ (3)
آنها که صدای خود را نزد رسول خدا کوتاه میکنند کسانی هستند که خداوند قلوبشان را برای تقوی خالص نموده، و برای آنها آمرزش و پاداش عظیمی است.
اِنَّ الَّذينَ يُنادونَكَ مِن وَرآءِ الحُجُرٰتِ اَكثَرُهُم لايَعقِلونَ (4)
(ولی) کسانی که تو را از پشت حجرهها بلند صدا میزنند اکثرشان نمیفهمند!
وَ لَو اَنَّهُم صَبَروا حَتّيٰ تَخرُجَ اِلَيهِم لَكانَ خَيرًا لَهُمۚ وَ اللهُ غَفورٌ رَحيمٌ (5)
هر گاه آنها صبر میکردند تا خود به سراغشان آئی برای آنها بهتر بود و خداوند غفور و رحیم است.
يٰٓـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوٓا اِن جآءَكُم فاسِقٌ بِنَبَاٍ فَتَبَيَّنوٓا اَن تُصيبوا قَومًا بِجَهالَةٍ فَتُصبِحوا عَليٰ ما فَعَلتُم نٰدِمينَ (6)
ای کسانی که ایمان آورده اید اگر شخص فاسقی خبری برای شما بیاورد درباره آن تحقیق کنید، مبادا به گروهی از روی نادانی آسیب برسانید، و از کرده خود پشیمان شوید.
وَ اعلَموٓا اَنَّ فيكُم رَسولَ اللهِ ؗ لَو يُطيعُكُم في كَثيرٍ مِنَ الاَمرِ لَعَنِتُّم وَ لٰكِنَّ اللهَ حَبَّبَ اِلَيكُمُ الايمانَ وَ زَيَّنَهۥ في قُلوبِكُم وَ كَرَّهَ اِلَيكُمُ الكُفرَ وَ الفُسوقَ وَ العِصيانَۚ اُولئِكَ هُمُ الرّٰشِدونَ (7)
و بدانید رسول خدا در میان شما است، هر گاه در بسیاری از امور از شما اطاعت کند به مشقت خواهید افتاد، ولی خداوند ایمان را محبوب شما قرار داده، و آنرا در دلهایتان زینت بخشیده، و (به عکس) کفر و فسق و گناه را منفور شما قرار داده است کسانی که واجد این صفاتند هدایت یافتگانند.
فَضلًا مِنَ اللهِ وَ نِعمَةًۚ وَ اللهُ عَليمٌ حَكيمٌ (8)
خداوند بر شما فضل و نعمتی از سوی خود بخشیده، و خداوند دانا و حکیم است.
وَ اِن طآئِفَتانِ مِنَ المُؤمِنينَ اقتَتَلوا فَاَصلِحوا بَينَهُما ؗ فَاِن بَغَت اِحدیــٰهُما عَلَي الاُخريٰ فَقاتِلُوا الَّتي تَبغي حَتّيٰ تَفيٓءَ اِليٰٓ اَمرِ اللهِ ؗ فَاِن فآءَت فَاَصلِحوا بَينَهُما بِالعَدلِ وَ اَقسِطوٓاؗ اِنَّ اللهَ يُحِبُّ المُقسِطينَ (9)
هر گاه دو گروه از مؤ منان با هم به نزاع و جنگ پردازند در میان آنها صلح برقرار سازید و اگر یکی از آنها بر دیگری تجاوز کند با طایفه ظالم پیکار کنید تا به فرمان خدا بازگردد، هر گاه بازگشت (و زمینه صلح فراهم شد) در میان آن دو بر طبق عدالت صلح برقرار سازید، و عدالت پیشه کنید که خداوند عدالت پیشه گان را دوست دارد.
اِنَّمَا المُؤمِنونَ اِخوَةٌ فَاَصلِحوا بَينَ اَخَوَيكُمؗ وَ اتَّقُوا اللهَ لَعَلَّكُم تُرحَمونَ (10)
مؤ منان برادر یکدیگرند، بنابراین میان دو برادر خود صلح برقرار سازید، و تقوای الهی پیشه کنید تا مشمول رحمت او شوید.
يٰٓـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لايَسخَر قَومٌ مِن قَومٍ عَسيٰٓ اَن يَكونوا خَيرًا مِنهُمࣕ وَلانِسآءٌ مِن نِسآءٍ عَسيٰٓ اَن يَكُنَّ خَيرًا مِنهُنَّ ؗ وَ لاتَلمِزوٓا اَنفُسَكُم وَلاتَنابَزوا بِالاَلقابِؗ بِئسَ الِاسمُ الفُسوقُ بَعدَ الايمانِۚ وَ مَن لَم يَتُب فَاُولئِكَ هُمُ الظٰلمونَ (11)
ای کسانی که ایمان آورده اید نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را استهزا کنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند، و نه زنانی از زنان دیگر شاید آنان بهتر از اینان باشند، و یکدیگر را مورد طعن و عیبجوئی قرار ندهید، و با القاب زشت و ناپسند یاد نکنید، بسیار بد است که بر کسی بعد از ایمان نام کفر بگذارید، و آنها که توبه نکنند ظالم و ستمگرند.
يٰٓـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنُوا اجتَنِبوا كَثيرًا مِنَ الظَّنِّ اِنَّ بَعضَ الظَّنِّ اِثمٌؗ وَ لاتَجَسَّسوا وَ لايَغتَب بَعضُكُم بَعضًاۚ اَيُحِبُّ اَحَدُكُم اَن يَأكُلَ لَحمَ اَخيهِ مَيتًا فَكَرِهتُموهُۚ وَ اتَّقُوا اللهَۚ اِنَّ اللهَ تَوّابٌ رَحيمٌ (12)
ای کسانی که ایمان آورده اید! از بسیاری از گمانها بپرهیزید، چرا که بعضی از گمانها گناه است، و هرگز (در کار دیگران) تجسس نکنید، و هیچیک از شما دیگری را غیبت نکند، آیا کسی از شما دوست دارد که گوشت برادر مرده خود را بخورد؟ (به یقین) همه شما از این امر کراهت دارید، تقوای الهی پیشه کنید که خداوند توبه پذیر و مهربان است.
يٰٓـاَيُّهَا النّاسُ اِنّا خَلَقنٰكُم مِن ذَكَرٍ وَ اُنثيٰ وَ جَعَلنٰكُم شُعوبًا وَ قَبآئِلَ لِتَعارَفوٓاۚ اِنَّ اَكـرَمَكُم عِندَ اللهِ اَتقیــٰكُمۚ اِنَّ اللهَ عَليمٌ خَبيرٌ (13)
ای مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفریدیم، و تیره ها و قبیله ها قرار دادیم، تا یکدیگر را بشناسید، ولی گرامیترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست، خداوند دانا و خبیر است.
وَلٰكِن قولوٓا اَسلَمنا وَ لَمّا يَدخُلِ الايمانُ في قُلوبِكُمؗ وَ اِن تُطيعُوا اللهَ وَ رَسولَهۥ لايَلِتكُم مِن اَعمالِكُم شَيئئًاۚ اِنَّ اللهَ غَفورٌ رَحيمٌ (14)
عربهای بادیه نشین گفتند: ایمان آورده ایم، بگو شما ایمان نیاورده اید ولی بگوئید اسلام آورده ایم، اما هنوز ایمان وارد قلب شما نشده است! و اگر از خدا و رسولش اطاعت کنید پاداش اعمال شما را به طور کامل میدهد، خداوند غفور و رحیم است.
اِنَّمَا المُؤمِنونَ الَّذينَ ءامَنوا بِاللهِ وَ رَسولِهٖ ثُمَّ لَم يَرتابوا وَ جٰهَدوا بِاَموالِهِم وَ اَنفُسِهِم في سَبيلِ اللهِۚ اُولئِكَ هُمُ الصّٰدِقونَ (15)
مؤ منان واقعی تنها کسانی هستند که به خدا و رسولش ایمان آورده اند، سپس هرگز شک و تردیدی به خود راه نداده، و با اموال و جانهای خود در راه خدا جهاد کرده اند، آنها راستگو یانند.
قُل اَتُعَلِّمونَ اللهَ بِدينِكُم وَ اللهُ يَعلَمُ ما فِي السَّمٰوٰتِ وَ ما فِي الاَرضِؗ وَ اللهُ بِكُلِّ شَيءٍ عَليمٌ (16)
بگو: آیا خدا را از ایمان خود با خبر میسازید، او تمام آنچه را در آسمان و زمین است میداند، و خداوند از همه چیز آگاه است.
يَمُنّونَ عَلَيكَ اَن اَسلَمواۚ قُل لاتَمُنّوا عَلَيَّ اِسلامَكُم ؗ بَلِ اللهُ يَمُنُّ عَلَيكُم اَن هَدیــٰكُم لِلايمانِ اِن كُنتُم صٰدِقينَ (17)
آنها بر تو منت میگذارند که اسلام آورده اند، بگو اسلام خود را بر من منت مگذارید، بلکه خداوند بر شما منت میگذارد که شما را به سوی ایمان هدایت کرده، اگر (در ادعای ایمان) راستگو هستید.
اِنَّ اللهَ يَعلَمُ غَيبَ السَّمٰوٰتِ وَ الاَرضِؗ وَ اللهُ بَصيرٌ بِما تَعمَلونَ (18)
خداوند غیب آسمانها و زمین را میداند و نسبت به آنچه انجام میدهید بیناست.