سورة الممتحنة
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
يٰٓـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لاتَتَّخِذوا عَدُوّي وَ عَدُوَّكُم اَولِيآءَ تُلقونَ اِلَيهِم بِالمَوَدَّةِ وَ قَد كَفَروا بِما جآءَكُم مِنَ الحَقِّ يُخرِجونَ الرَّسولَ وَ اِيّاكُم اَن تُؤمِنوا بِاللهِ رَبِّكُم اِن كُنتُم خَرَجتُم جِهادًا في سَبيلي وَ ابتِغآءَ مَرضاتيۚ تُسِرّونَ اِلَيهِم بِالمَوَدَّةِ وَ اَنَا اَعلَمُ بِمآ اَخفَيتُم وَ مآ اَعلَنتُمۚ وَ مَن يَفعَلهُ مِنكُم فَقَد ضَلَّ سَوآءَ السَّبيلِ (1)
ای کسانی که ایمان آورده اید دشمن من و دشمن خویش را دوست خود قرار ندهید، شما نسبت به آنها اظهار محبت میکنید، در حالی که به آنچه از حق برای شما آمده کافر شده اند، و رسول خدا و شما را به خاطر ایمان به خداوندی که پروردگار همه شما است از شهر و دیارتان بیرون میرانند، اگر شما برای جهاد در راه من و جلب خشنودیم هجرت کرده اید پیوند دوستی با آنها برقرار نسازید، شما مخفیانه با آنها رابطه دوستی برقرار میکنید در حالی که من آنچه را پنهان یا آشکار میکنید از همه بهتر میدانم، و هر کس از شما چنین کاری کند از راه راست گمراه شده.
اِن يَثقَفوكُم يَكونوا لَكُم اَعدآءً وَ يَبسُطوٓا اِلَيكُم اَيدِيَهُم وَ اَلسِنَتَهُم بِالسّوٓءِ وَ وَدّوا لَو تَكفُرونَ (2)
اگر آنها بر شما مسلط شوند دشمنتان خواهند بود، و دست و زبان خود را به بدی بر شما میگشایند و دوست دارند شما به کفر باز گردید.
لَن تَنفَعَكُم اَرحامُكُم وَ لآ اَولادُكُم يَومَ القِيٰمَةِؗ يَفصِلُ بَينَكُمۚ وَ اللهُ بِما تَعمَلونَ بَصيرٌ (3)
هرگز بستگان و اولاد شما سودی به حالتان نخواهند داشت، و در قیامت میان شما جدائی میافکند، و خداوند به آنچه انجام میدهید بینا است.
قَد كانَت لَكُم اُسوَةٌ حَسَنَةٌ فيٓ اِبرٰهيمَ وَ الَّذينَ مَعَهٓۥ اِذ قالوا لِقَومِهِم اِنّا بُرَءٰٓؤُا مِنكُم وَ مِمّا تَعبُدونَ مِن دونِ اللهِؗ كَفَرنا بِكُم وَ بَدا بَينَنا وَ بَينَكُمُ العَداوَةُ وَ البَغضآءُ اَبَدًا حَتّيٰ تُؤمِنوا بِاللهِ وَحدَهٓۥۚ اِلّا قَولَ اِبرٰهيمَ لِاَبيهِ لَاَستَغفِرَنَّ لَكَ وَ مآ اَملِكُ لَكَ مِنَ اللهِ مِن شَيءٍۚ رَبَّنا عَلَيكَ تَوَكَّلنا وَ اِلَيكَ اَنَبنا وَ اِلَيكَ المَصيرُ (4)
برای شما تاسی نیکی در زندگی ابراهیم و کسانی که با او بودند وجود داشت، هنگامی که به قوم مشرک خود گفتند: ما از شما و آنچه غیر از خدا میپرستید بیزاریم، ما نسبت به شما کافریم، و میان ما و شما عداوت و دشمنی همیشگی آشکار شده است، و این وضع همچنان ادامه دارد تا به خدای یگانه ایمان بیاورید، جز آن سخن ابراهیم که به پدرش (عمویش آزر) وعده داد که برای تو طلب آمرزش میکنم، و در عین حال در برابر خداوند برای تو مالک چیزی نیستم. پروردگارا! ما بر تو توکل کرده ایم، و به سوی تو بازگشتیم، و سرانجام همه به سوی تو است.
رَبَّنا لاتَجعَلنا فِتنَةً لِلَّذينَ كَفَروا وَ اغفِرلَنا رَبَّنآ ؗ اِنَّكَ اَنتَ العَزيزُ الحَكيمُ (5)
پروردگارا! ما را مایه گمراهی کافران قرار مده، و ما را ببخش ای پروردگار ما که تو عزیز و حکیمی.
لَقَد كانَ لَكُم فيهِم اُسوَةٌ حَسَنَةٌ لِمَن كانَ يَرجُوا اللهَ وَ اليَومَ الأخِرَۚ وَ مَن يَتَوَلَّ فَاِنَّ اللهَ هُوَالغَنِيُّ الحَميدُ (6)
برای شما در برنامه زندگی آنها اسوه حسنه ای بود برای کسانی که امید به خدا و روز قیامت دارند، و هر کس سرپیچی کند به خویشتن ضرر زده است، زیرا خداوند بینیاز و شایسته هرگونه ستایش است.
عَسَي اللهُ اَن يَجعَلَ بَينَكُم وَ بَينَ الَّذينَ عادَيتُم مِنهُم مَوَدَّةًؗ وَ اللهُ قَديرٌؗ وَ اللهُ غَفورٌ رَحيمٌ (7)
امید است خدا میان شما و دشمنانتان (از طریق اسلام) پیوند محبت برقرار کند، و خداوند قادر و آمرزنده و مهربان است.
لايَنهیــٰكُمُ اللهُ عَنِ الَّذينَ لَم يُقاتِلوكُم فِي الدّينِ وَ لَم يُخرِجوكُم مِن دِيارِكُم اَن تَبَرّوهُم وَ تُقسِطوٓا اِلَيهِم ؗ اِنَّ اللهَ يُحِبُّ المُقسِطينَ (8)
خدا شما را از نیکی کردن و رعایت عدالت نسبت به کسانی که در امر دین با شما پیکار نکردند و از خانه و دیارتان بیرون نراندند نهی نمیکند، چرا که خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد.
اِنَّما يَنهیــٰكُمُ اللهُ عَنِ الَّذينَ قاتَلوكُم فِي الدّينِ وَ اَخرَجوكُم مِن دِيارِكُم وَ ظاهَروا عَليٰٓ اِخراجِكُم اَن تَوَلَّوهُمۚ وَ مَن يَتَوَلَّهُم فَاُولئِكَ هُمُ الظٰلِمونَ (9)
تنها شما را از دوستی کسانی نهی میکند که در امر دین با شما پیکار کردند، و شما را از خانه هایتان بیرون راندند، یا به بیرون راندن شما کمک کردند از اینکه با آنها دوستی کنید، و هر کس آنها را دوست دارد ظالم و ستمگر است.
يٰٓـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوٓا اِذا جآءَكُمُ المُؤمِنٰتُ مُهٰجِرٰتٍ فَامتَحِنوهُنَّؗ اؘللهُ اَعلَمُ بِايمانِهِنَّؗ فَاِن عَلِمتُموهُنَّ مُؤمِنٰتٍ فَلاتَرجِعوهُنَّ اِلَي الكُفّارِؗ لاهُنَّ حِلٌّ لَهُم وَ لاهُم يَحِلّونَ لَهُنَّۚ وَ ءاتوهُم مآ اَنفَقواۚ وَ لاجُناحَ عَلَيكُم اَن تَنكِحوهُنَّ اِذآ ءاتَيتُموهُنَّ اُجورَهُنَّۚ وَ لاتُمسِكوا بِعِصَمِ الكَوافِرِ وَ سئئَلوا مآ اَنفَقتُم وَ ليَسئئَلوا مآ اَنفَقواۚ ذٰلِكُم حُكمُ اللهِ ؗ يَحكُمُ بَينَكُمۚ وَ اللهُ عَليمٌ حَكيمٌ (10)
ای کسانی که ایمان آورده اید هنگامی که زنان با ایمان به عنوان هجرت نزد شما آیند آنها را آزمایش کنید – خداوند از ایمان آنها آگاهتر است – هرگاه آنان را مؤ من یافتید آنها را به سوی کفار بازنگردانید، نه آنها برای کفار حلالند، و نه کفار برای آنها حلال، و آنچه را همسران آنها (برای ازدواج با این زنان) پرداخته اند به آنها بپردازید، و گناهی بر شما نیست که با آنها ازدواج کنید هرگاه مهرشان را به آنها بدهید، و هرگز همسران کافره را در همسری خود نگه ندارید (و اگر کسی از زنان شما کافر شد به بلاد کفر فرار کرد) حق دارید مهری را که پرداخته اید مطالبه کنید، همانگونه که آنها حق دارند مهر زنانشان را که از آنان جدا شده اند از شما مطالبه کنند، این حکم خداوند است که در میان شما حکم میکند و خداوند دانا و حکیم است.
وَ اِن فاتَكُم شَيءٌ مِن اَزواجِكُم اِلَي الكُفّارِ فَعاقَبتُم فَئئاتُوا الَّذينَ ذَهَبَت اَزواجُهُم مِثلَ مآ اَنفَقوا ؗوَ اتَّقُوا اللهَ الَّذيٓ اَنتُم بِهٖ مُؤمِنونَ (11)
و اگر بعضی از همسران شما از دستتان بروند (و به سوی کفار بازگردند) و شما در جنگی به آنان پیروز شدید و غنائمی گرفتید به کسانی که همسرانشان رفته اند همانند مهری را که پرداخته اند بدهید، و از مخالفت خداوندی که همه به او ایمان دارید بپرهیزید.
يٰٓـاَيُّهَا النَّبِيُّ اِذا جآءَكَ المُؤمِنٰتُ يُبايِعنَكَ عَليٰٓ اَن لايُشرِكنَ بِاللهِ شَيئئًا وَ لايَسرِقنَ وَ لايَزنينَ وَ لايَقتُلنَ اَولادَهُنَّ وَ لايَأتينَ بِبُهتانٍ يَفتَرينَهۥ بَينَ اَيديهِنَّ وَ اَرجُلِهِنَّ وَ لايَعصينَكَ في مَعروفٍ فَبايِعهُنَّ وَ استَغفِر لَهُنَّ اللهَ ؗ اِنَّ اللهَ غَفورٌ رَحيمٌ (12)
ای پیامبر هنگامی که زنان مؤ من نزد تو آیند و با تو بیعت کنند که چیزی را شریک قرار خدا ندهند دزدی نکنند، آلوده زنا نشوند، فرزندان خود را نکشند، تهمت و افترائی پیش دست و پای خود نیاورند، و در هیچ کار شایسته ای مخالفت فرمان تو نکنند، با آنها بیعت کن، و برای آنها از درگاه خداوند طلب آمرزش نما که خدا آمرزنده و مهربان است.
يٰٓـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لا تَتَوَلَّوا قَومًا غَضِبَ اللهُ عَلَيهِم قَد يَئِسوا مِنَ الأخِرَةِ كَما يَئِسَ الكُفّارُ مِن اَصحٰبِ القُبورِ (13)
ای کسانی که ایمان آورده اید با قومی که خداوند آنها را مورد غضب قرار داده دوستی نکنید، آنها از آخرت ماءیوسند همانگونه که کفار مدفون در قبرها ماءیوس میباشند.