سورة المنافقون
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
اِذا جآءَكَ المُنٰفِقونَ قالوا نَشهَدُ اِنَّكَ لَرَسولُ اللهِؗ وَ اللهُ يَعلَمُ اِنَّكَ لَرَسولُهۥۚوَ اللهُ يَشهَدُ اِنَّ المُنٰفِقينَ لَكٰذِبونَ (1)
هنگامی که منافقان نزد تو میآیند میگویند ما شهادت میدهیم که حتما تو رسول خدائی – خداوند میداند که تو قطعا رسول او هستی – ولی خداوند شهادت میدهد که منافقان دروغگو هستند.
اؚتَّخَذوٓا اَيمٰنَهُم جُنَّةً فَصَدّوا عَن سَبيلِ اللهِۚ اِنَّهُم سآءَ ما كانوا يَعمَلونَ (2)
آنها سوگندهایشان را سپر ساخته اند تا مردم را از راه خدا بازدارند، آنها کارهای بسیار بدی انجام میدهند.
ذٰلِكَ بِاَنَّهُم ءامَنوا ثُمَّ كَفَروا فَطُبِعَ عَليٰ قُلوبِهِم فَهُم لايَفقَهونَ (3)
این به خاطر آن است که آنها نخست ایمان آوردند سپس کافر شدند، لذا بر دلهای آنها مهر نهاده شده، و حقیقت را درک نمیکنند.
وَ اِذا رَاَيتَهُم تُعجِبُكَ اَجسامُهُم ؗ وَ اِن يَقولوا تَسمَع لِقَولِهِم ؗ كَاَنَّهُم خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ ؗ يَحسَبونَ كُلَّ صَيحَةٍ عَلَيهِمۚ هُمُ العَدُوُّ فَاحذَرهُمۚ قاتَلَهُمُ اللهُ ؗ اَنّيٰ يُؤفَكونَ (4)
هنگامی که آنها را میبینی جسم و قیافه آنان تو را در شگفتی فرو میبرد، و اگر سخن بگویند به سخنانشان گوش فرا میدهی، اما گوئی چوبهای خشکی هستند که بر دیوار تکیه داده شده، هر فریادی از هر جا بلند شود بر ضد خود میپندارند، آنها دشمنان واقعی تو هستند از آنان برحذر باش، خداوند آنها را بکشد چگونه از حق منحرف میشوند؟
وَ اِذا قيلَ لَهُم تَعالَوا يَستَغفِر لَكُم رَسولُ اللهِ لَوَّوا رُءوسَهُم وَ رَاَيتَهُم يَصُدّونَ وَ هُم مُستَكبِرونَ (5)
هنگامی که به آنها گفته شود بیائید تا رسول خدا برای شما استغفار کند سرهای خود را (از روی استهزا و کبر و غرور) تکان میدهند، و آنها را میبینی که از سخنان تو اعراض کرده و تکبر میورزند.
سَوآءٌ عَلَيهِم اَستَغفَرتَ لَهُم اَم لَم تَستَغفِر لَهُمؗ لَن يَغفِرَ اللهُ لَهُمۚ اِنَّ اللهَ لايَهدِي القَومَ الفٰسِقينَ (6)
برای آنها تفاوت نمیکند خواه استغفار برایشان کنی یا نکنی، هرگز خداوند آنها را نمیبخشد، زیرا خداوند قوم فاسق را هدایت نمیکند.
هُمُ الَّذينَ يَقولونَ لاتُنفِقوا عَليٰ مَن عِندَ رَسولِ اللهِ حَتّيٰ يَنفَضّواۚ وَ لِله خَزآئِنُ السَّمٰوٰتِ وَ الاَرضِ وَ لٰكِنَّ المُنٰفِقينَ لايَفقَهونَ (7)
آنها کسانی هستند که میگویند: به افرادی که نزد رسول خدا هستند انفاق نکنید تا پراکنده شوند (غافل از اینکه) خزائن آسمانها و زمین از آن خدا است ولی منافقان نمیفهمند.
يَقولونَ لَئِن رَجَعنآ اِلَي المَدينَةِ لَيُخرِجَنَّ الاَعَزُّ مِنهَا الاَذَلَّۚ وَ لِله العِزَّةُ وَ لِرَسولِهٖ وَ لِلمُؤمِنينَ وَ لٰكِنَّ المُنٰفِقينَ لايَعلَمونَ (8)
آنها میگویند: اگر به مدینه بازگردیم عزیزان ذلیلان را بیرون میکنند، در حالی که عزت مخصوص خدا و رسول او و مؤ منان است، ولی منافقان نمیدانند
يٰٓـاَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا لاتُلهِكُم اَموالُكُم وَ لآ اَولادُكُم عَن ذِكرِ اللهِۚ وَ مَن يَفعَل ذٰلِكَ فَاُولئِكَ هُمُ الخٰسِرونَ (9)
ای کسانی که ایمان آورده اید اموال و فرزندانتان شما را از یاد خدا غافل نکند، و هر کس چنین کند زیانکار است.
وَ اَنفِقوا مِمّا رَزَقنٰكُم مِن قَبلِ اَن يَأتِيَ اَحَدَكُمُ المَوتُ فَيَقولَ رَبِّ لَولآ اَخَّرتَنيٓ اِليٰٓ اَجَلٍ قَريبٍ فَاَصَّدَّقَ وَ اَكُن مِنَ الصّٰلِحينَ (10)
از آنچه به شما روزی داده ایم انفاق کنید، پیش از آنکه مرگ یکی از شما فرا رسد، و بگوید پروردگارا! چرا مرا مدت کمی به تاخیر نینداختی، تا صدقه دهم و از صالحان باشم!
وَ لَن يُؤَخِّرَ اللهُ نَفسًا اِذا جآءَ اَجَلُهاۚ وَ اللهُ خَبيرٌ بِما تَعمَلونَ (11)
خداوند هرگز مرگ کسی را هنگامی که اجلش فرا رسد به تاخیر نمیاندازد، و خداوند به آنچه انجام میدهید آگاه است.