سورة الطلاق
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
يٰٓـاَيُّهَا النَّبِيُّ اِذا طَلَّقتُمُ النِّسآءَ فَطَلِّقوهُنَّ لِعِدَّتِهِنَّ وَ اَحصُوا العِدَّةَ ؗ وَ اتَّقُوا اللهَ رَبَّكُم لاتُخرِجوهُنَّ مِن بُيوتِهِنَّ وَ لايَخرُجنَ اِلّآ اَن يَأتينَ بِفاحِشَةٍ مُبَيِّنَةٍۚ وَ تِلكَ حُدودُ اللهِؗ وَ مَن يَتَعَدَّ حُدودَ اللهِ فَقَد ظَلَمَ نَفسَهۥۚ لاتَدري لَعَلَّ اللهَ يُحدِثُ بَعدَ ذٰلِكَ اَمرًا (1)
ای پیامبر! هر زمان خواستید زنان را طلاق دهید در زمان عده طلاق گوئید (زمانی که از عادت ماهانه پاک شده و با همسرشان نزدیکی نکرده باشند) و حساب عده را نگه دارید، و از خدائی که پروردگار شما است به پرهیزید، نه شما آنها را از خانه هایشان بیرون کنید، و نه آنها (در دوران عده) بیرون روند، مگر اینکه کار زشت آشکاری انجام دهند، این حدود الهی است، و هر کس از حدود الهی تجاوز کند به خویشتن ستم کرده، تو نمیدانی شاید خداوند بعد از این، وضع تازه (و وسیله اصلاحی) فراهم کند.
فَاِذا بَلَغنَ اَجَلَهُنَّ فَاَمسِكوهُنَّ بِمَعروفٍ اَو فارِقوهُنَّ بِمَعروفٍ وَ اَشهِدوا ذَوَي عَدلٍ مِنكُم وَ اَقيمُوا الشَّهادَةَ لِلهۚ ذٰلِكُم يوعَظُ بِهٖ مَن كانَ يُؤمِنُ بِاللهِ وَ اليَومِ الأخِرِۚ وَ مَن يَتَّقِ اللهَ يَجعَل لَهۥ مَخرَجًا (2)
و هنگامی که عده آنها سرآمد یا آنها را به طرز شایسته ای نگهدارید، و یا به طرز شایسته ای از آنها جدا شوید، و دو مرد عادل از خودتان را گواه گیرید، و شهادت را برای خدا برپا دارید، این چیزی است که افرادی که به خدا و روز قیامت ایمان دارند به آن اندرز داده میشوند، و هر کس تقوای الهی پیشه کند خداوند راه نجاتی برای او فراهم میکند.
وَ يَرزُقهُ مِن حَيثُ لايَحتَسِبُۚ وَ مَن يَتَوَكَّل عَلَي اللهِ فَهُوَحَسبُهٓۥۚ اِنَّ اللهَ بالِغُ اَمرِهٖۚ قَد جَعَلَ اللهُ لِكُلِّ شَيءٍ قَدرًا (3)
و او را از جائی که گمان ندارد روزی میدهد، و هر کس بر خداوند توکل کند کفایت امرش را میکند، خداوند فرمان خود را به انجام میرساند، و خدا برای هر چیزی اندازه ای قرار داده است.
وَ الّــٰٓئئـي يَئِسنَ مِنَ المَحيضِ مِن نِسآئِكُم اِنِ ارتَبتُم فَعِدَّتُهُنَّ ثَلٰثَةُ اَشهُرٍ وَ الّــٰٓئئـي لَم يَحِضنَۚ وَ اُولٰتُ الاَحمالِ اَجَلُهُنَّ اَن يَضَعنَ حَملَهُنَّۚ وَ مَن يَتَّقِ اللهَ يَجعَل لَهۥ مِن اَمرِهٖ يُسرًا (4)
زنانی از شما که از عادت ماهانه ماءیوسند، اگر در وضع آنها (از نظر بارداری) شک کنید، عده آنان سه ماه است، و همچنین آنها که عادت ماهانه ندیده اند، و عده زنان باردار این است که بار خود را بر زمین بگذارند، و هر کس تقوای الهی پیشه کند خداوند کار را بر او آسان میسازد.
ذٰلِكَ اَمرُ اللهِ اَنزَلَهٓۥ اِلَيكُمۚ وَ مَن يَتَّقِ اللهَ يُكَفِّر عَنهُ سَيِّئئاتِهٖ وَ يُعظِم لَهٓۥ اَجرًا (5)
این فرمان خدا است که بر شما نازل کرده، و هر کس تقوای الهی پیشه کند خداوند گناهان او را میبخشد، و پاداش او را بزرگ میدارد.
اَسكِنوهُنَّ مِن حَيثُ سَكَنتُم مِن وُجدِكُم وَ لاتُضآرّوهُنَّ لِتُضَيِّقوا عَلَيهِنَّۚ وَ اِن كُنَّ اُولٰتِ حَملٍ فَاَنفِقوا عَلَيهِنَّ حَتّيٰ يَضَعنَ حَملَهُنَّۚ فَاِن اَرضَعنَ لَكُم فَئئاتوهُنَّ اُجورَهُنَّ وَ أتَمِروا بَينَكُم بِمَعروفٍ ؗ وَ اِن تَعاسَرتُم فَسَتُرضِعُ لَهٓۥ اُخريٰ (6)
آنها (زنان مطلقه) را هر جا خودتان سکونت دارید، و در توانائی شما است، سکونت دهید، و به آنها زیان نرسانید تا کار را بر آنان تنگ کنید (و مجبور به ترک منزل شوند) و هرگاه باردار باشند نفقه آنها را بپردازید تا وضع حمل کنند، و اگر برای شما فرزند را شیر دهند پاداش آنها را بپردازید، و (درباره فرزندان کار را) با مشاوره شایسته انجام دهید، و اگر بتوافق نرسیدید زن دیگری شیر دادن آن بچه را بر عهده میگیرد.
لِيُنفِق ذوسَعَةٍ مِن سَعَتِهٖؗ وَ مَن قُدِرَ عَلَيهِ رِزقُهۥ فَليُنفِق مِمّآ ءاتیــٰهُ اللهُۚ لايُكَـلِّفُ اللهُ نَفسًا اِلّا مآ ءاتیــٰهاۚ سَيَجعَلُ اللهُ بَعدَ عُسرٍ يُسرًا (7)
آنها که امکانات وسیعی دارند باید از امکانات وسیع خود انفاق کنند، و آنها که تنگدستند از آنچه که خدا به آنها داده انفاق نمایند، خداوند هیچکس را جز به مقدار توانائی که به او داده تکلیف نمیکند، خداوند به زودی بعد از سختیها آسانی قرار میدهد.
وَ كَاَيِّن مِن قَريَةٍ عَتَت عَن اَمرِ رَبِّها وَ رُسُلِهٖ فَحاسَبنٰها حِسابًا شَديدًا وَ عَذَّبنٰها عَذابًا نُكرًا (8)
چه بسیار شهرها و آبادیها که اهل آن از فرمان خدا و رسولانش سرپیچی کرده اند و ما حساب آنها را به شدت رسیدیم، و به مجازات کم نظیری گرفتار ساختیم.
فَذاقَت وَ بالَ اَمرِها وَ كانَ عاقِبَةُ اَمرِها خُسرًا (9)
آنها وبال کار خود را چشیدند، و عاقبت کارشان خسران بود.
اَعَدَّ اللهُ لَهُم عَذابًا شَديدًا ؗ فَاتَّقُوا اللهَ يٰٓـاُولِي الاَلبابِ الَّذينَ ءامَنوا ۚ قَد اَنزَلَ اللهُ اِلَيكُم ذِكرًا (10)
خداوند عذاب شدیدی برای آنها فراهم ساخته، از مخالفت فرمان خدا بپرهیزید ای صاحبان خرد، ای کسانی که ایمان آورده اید، (زیرا) خداوند چیزی که مایه تذکر شما است بر شما نازل کرده.
رَسولًا يَتلوا عَلَيكُم ءايٰتِ اللهِ مُبَيِّنٰتٍ لِيُخرِجَ الَّذينَ ءامَنوا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ مِنَ الظُّلُمٰتِ اِلَي النّورِۚ وَ مَن يُؤمِن بِاللهِ وَ يَعمَل صٰلِحًا يُدخِلهُ جَنّٰتٍ تَجري مِن تَحتِهَا الاَنهٰرُ خٰلِدينَ فيهآ اَبَدًا ࣕ قَد اَحسَنَ اللهُ لَهۥ رِزقًا (11)
رسولی به سوی شما فرستاده که آیات روشن الهی را بر شما تلاوت میکند، تا آنها را که ایمان آورده، و عمل صالح انجام داده اند از تاریکیها به نور هدایت کند و هر کس به خدا ایمان آورد و عمل صالح انجام دهد او را در باغهائی از بهشت وارد سازد که از زیر درختانش نهرها جاری است، جاودانه در آن میمانند، و خداوند روزی نیکوئی برای او قرار داده است.
اؘللهُ الَّذي خَلَقَ سَبعَ سَمٰوٰتٍ وَ مِنَ الاَرضِ مِثلَهُنَّؗ يَتَنَزَّلُ الاَمرُ بَينَهُنَّ لِتَعلَموٓا اَنَّ اللهَ عَليٰ كُلِّ شَيءٍ قَديرٌ وَ اَنَّ اللهَ قَد اَحاطَ بِكُلِّ شَيءٍ عِلمًا (12)
خداوند کسی است که هفت آسمان را آفرید و از زمین نیز همانند آن را، فرمان او در میان آنها پیوسته نازل میشود، تا بدانید که خداوند بر هر چیز توانا است و علم او به همه چیز احاطه دارد.