سورة نوح
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
اِنّآ اَرسَلنا نوحًا اِليٰ قَومِهٖٓ اَن اَنذِر قَومَكَ مِن قَبلِ اَن يَأتِيَهُم عَذابٌ اَليمٌ (1)
ما نوح را به سوی قومش فرستادیم، و گفتیم: قوم خود را انذار کن پیش از آنکه عذاب دردناک به سراغشان آید.
قالَ يٰقَومِ اِنّي لَكُم نَذيرٌ مُبينٌ (2)
گفت: ای قوم! من برای شما بیم دهنده آشکاری هستم.
اَنِ اعبُدُوا اللهَ وَ اتَّقوهُ وَ اَطيعونِ (3)
که خدا را پرستش کنید، و از مخالفت او بپرهیزید، و مرا اطاعت نمائید.
يَغفِر لَكُم مِن ذُنوبِكُم وَ يُؤَخِّركُم اِليٰٓ اَجَلٍ مُسَمًّي ؗ اِنَّ اَجَلَ اللهِ اِذا جآءَ لايُؤَخَّرُ ؗ لَو كُنتُم تَعلَمونَ (4)
اگر چنین کنید خدا گناهانتان را میآمرزد، و تا زمان معینی شما را عمر میدهد، اما هنگامی که اجل الهی فرا رسد تاخیری نخواهد داشت اگر میدانستید.
قالَ رَبِّ اِنّي دَعَوتُ قَومي لَيلًا وَ نَهارًا (5)
(نوح) گفت پروردگارا! من قوم خود را شب و روز (به سوی تو) دعوت کردم.
فَلَم يَزِدهُم دُعآءيٓ اِلّا فِرارًا (6)
اما دعوت من چیزی جز فرار از حق بر آنها نیفزود!
وَ اِنّي كُلَّما دَعَوتُهُم لِتَغفِرَ لَهُم جَعَلوٓا اَصابِعَهُم فيٓ ءاذانِهِم وَ استَغشَوا ثِيابَهُم وَ اَصَرّوا وَ استَكبَرُوا استِكبارًا (7)
و من هر زمان آنها را دعوت کردم که ایمان بیاورند و تو آنها را بیامرزی انگشتان خویش را در گوشها قرار داده، و لباسهایشان را بر خود (پیچیدند، و در مخالفت اصرار ورزیدند، و شدیدا استکبار کردند.
ثُمَّ اِنّي دَعَوتُهُم جِهارًا (8)
سپس من آنها را آشکارا (به توحید و بندگی تو) دعوت کردم.
ثُمَّ اِنّيٓ اَعلَنتُ لَهُم وَ اَسرَرتُ لَهُم اِسرارًا (9)
و پنهان آنها را به سوی تو خواندم.
فَقُلتُ استَغفِروا رَبَّكُم اِنَّهۥ كانَ غَفّارًا (10)
به آنها گفتم از پروردگار خویش آمرزش بطلبید که او بسیار آمرزنده است.
يُرسِلِ السَّمآءَ عَلَيكُم مِدرارًا (11)
تا بارانهای پر برکت آسمان را پی درپی بر شما فرستد،
وَ يُمدِدكُم بِاَموالٍ وَ بَنينَ وَ يَجعَل لَكُم جَنّٰتٍ وَ يَجعَل لَكُم اَنهٰرًا (12)
و شما را با اموال و فرزندان فراوان امداد کند، و باغهای سر سبز و نهرهای جاری در اختیارتان قرار دهد.
مالَكُم لاتَرجونَ لِله وَقارًا (13)
چرا شما برای خدا عظمت قائل نیستید؟
وَ قَد خَلَقَكُم اَطوارًا (14)
در حالی که شما را در مراحل مختلف آفریده است.
اَلَم تَرَوا كَيفَ خَلَقَ اللهُ سَبعَ سَمٰوٰتٍ طِباقًا (15)
آیا نمیدانید چگونه خداوند هفت آسمان را یکی بالای دیگری آفریده ؟
وَ جَعَلَ القَمَرَ فيهِنَّ نورًا وَ جَعَلَ الشَّمسَ سِراجًا (16)
و ماه را در میان آسمانها مایه روشنائی، و خورشید را چراغ فروزانی قرار داده است.
وَ اللهُ اَنبَتَكُم مِنَ الاَرضِ نَباتًا (17)
و خداوند شما را همچون گیاهی از زمین رویانید!
ثُمَّ يُعيدُكُم فيها وَ يُخرِجُكُم اِخراجًا (18)
سپس شما را به همان زمین باز میگرداند، و بار دیگر شما را خارج میسازد.
وَ اللهُ جَعَلَ لَكُمُ الاَرضَ بِساطًا (19)
و خداوند زمین را برای شما فرش گسترده ای قرار داد.
لِتَسلُكوا مِنها سُبُلًا فِجاجًا (20)
تا از راههای وسیع و دره های آن بگذرید (و به هر نقطه میخواهید بروید).
قالَ نوحٌ رَبِّ اِنَّهُم عَصَوني وَ اتَّبَعوا مَن لَم يَزِدهُ مالُهۥ وَ وَلَدُهۥٓ اِلّا خَسارًا (21)
نوح (بعد از یاءس از هدایت آنها) عرض کرد پروردگارا! آنها نافرمانی من کردند، و از کسانی پیروی نمودند که اموال و فرزندانشان چیزی جز زیانکاری بر آنها نیفزوده.
وَ مَكَروا مَكرًا كُبّارًا (22)
و (این رهبران گمراه) مکر عظیمی به کار بردند.
وَ قالوا لاتَذَرُنَّ ءالِهَتَكُم وَ لاتَذَرُنَّ وَدًّا وَ لاسُواعًا وَ لايَغوثَ وَ يَعوقَ وَ نَسرًا (23)
و گفتند: دست از خدایان و بتهای خود بر ندارید، مخصوصا بتهای «ود» و «سواع» و «یغوث» و «یعوق» و «نسر» را رها نکنید!
وَ قَد اَضَلّوا كَثيرًاۚ وَ لاتَزِدِ الظٰلِمينَ اِلّا ضَلٰلًا (24)
و آنها گروه بسیاری را گمراه کردند خداوندا! ظالمان را جز ضلالت میفزا!
مِمّا خَطيٓئئـٰتِهِم اُغرِقوا فَاُدخِلوا نارًا فَلَم يَجِدوا لَهُم مِن دونِ اللهِ اَنصارًا (25)
(آری سر انجام) همگی به خاطر گناهانشان غرق شدند، و در آتش دوزخ وارد گشتند، و جز خدا یاورانی برای خود نیافتند!
وَ قالَ نوحٌ رَبِّ لاتَذَر عَلَي الاَرضِ مِنَ الكٰفِرينَ دَيّارًا (26)
«نوح» گفت: پروردگارا! روی زمین احدی از کافران را زنده مگذار.
اِنَّكَ اِن تَذَرهُم يُضِلّوا عِبادَكَ وَ لايَـلِدوٓا اِلّا فاجِرًا كَفّارًا (27)
چرا که اگر آنها را بگذاری بندگانت را گمراه میکنند، و جز نسلی فاجر و کافر به وجود نمیآورند.
رَبِّ اغفِرلي وَ لِوالِدَيَّ وَ لِمَن دَخَلَ بَيتِيَ مُؤمِنًا وَ لِلمُؤمِنينَ وَ المُؤمِنٰتِؗ وَ لاتَزِدِ الظٰلِمينَ اِلّا تَبارًا (28)
پروردگارا! مرا بیامرز، و همچنین پدر و مادرم، و تمام کسانی را که با ایمان وارد خانه من شدند، و جمیع مردان و زنان باایمان را، و ظالمان را جز هلاکت میفزا!