سورة الجنّ
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
قُل اوحِيَ اِلَيَّ اَنَّهُ استَمَعَ نَفَرٌ مِنَ الجِنِّ فَقالوٓا اِنّا سَمِعنا قُرءانًا عَجَبًا (1)
بگو به من وحی شده است که جمعی از «جن» به سخنانم گوش فرا داده اند، سپس گفته اند: ما قرآن عجیبی شنیده ایم!
يَهديٓ اِلَي الرُّشدِ فَئئامَنّا بِهٖ وَ لَن نُشرِكَ بِرَبِّنآ اَحَدًا (2)
که به راه راست هدایت میکند، لذا ما به آن ایمان آورده ایم، و هرگز احدی را شریک پروردگارمان قرار نمیدهیم.
وَ اَنَّهۥ تَعٰليٰ جَدُّ رَبِّنا مَا اتَّخَذَ صاحِبَةً وَ لاوَلَدًا (3)
و اینکه بلند است مقام با عظمت پروردگار ما، و او هرگز برای خود همسر و فرزندی انتخاب نکرده است.
وَ اَنَّهۥ كانَ يَقولُ سَفيهُنا عَلَي اللهِ شَطَطًا (4)
و اینکه سفیهان ما درباره خداوند سخنان ناروا میگفتند.
وَ اَنّا ظَنَنّآ اَن لَن تَقولَ الاِنسُ وَ الجِنُّ عَلَي اللهِ كَذِبًا (5)
و اینکه ما گمان میکردیم که انس و جن هرگز دروغ بر خدا نمیبندند.
وَ اَنَّهۥكانَ رِجالٌ مِنَ الاِنسِ يَعوذونَ بِرِجالٍ مِنَ الجِنِّ فَزادوهُم رَهَقًا (6)
و اینکه مردانی از بشر به مردانی از جن پناه میبردند، و آنها سبب افزایش گمراهی و طغیانشان میشدند.
وَ اَنَّهُم ظَنّوا كَما ظَنَنتُم اَن لَن يَبعَثَ اللهُ اَحَدًا (7)
و اینکه آنها گمان کردند همانگونه که شما گمان میکردید که خداوند هرگز کسی را (به نبوت) مبعوث نمیکند.
وَ اَنّا لَمَسنَا السَّمآءَ فَوَجَدنٰها مُلِئَت حَرَسًا شَديدًا وَ شُهُبًا (8)
و اینکه ما آسمان را جستجو کردیم، و همه را پر از محافظان قوی و تیرهای شهب یافتیم!
وَ اَنّا كُنّا نَقعُدُ مِنها مَقاعِدَ لِلسَّمعِ ؗ فَمَن يَستَمِعِ الأنَ يَجِد لَهۥ شِهابًا رَصَدًا (9)
و اینکه ما پیش از این به استراق سمع در آسمانها مینشستیم. اما اکنون هر کس بخواهد استراق سمع کند شهابی را در کمین خود مییابد!
وَ اَنّا لانَدريٓ اَشَرٌّ اُريدَ بِمَن فِي الاَرضِ اَم اَرادَ بِهِم رَبُّهُم رَشَدًا (10)
و اینکه (با این اوضاع و احوال) ما نمیدانیم آیا اراده شری درباره اهل زمین شده یا پروردگارشان اراده کرده است آنها هدایت کند.
وَ اَنّا مِنَّا الصّٰلِحونَ وَ مِنّا دونَ ذٰلِكَ ؗ كُنّا طَرآئِقَ قِدَدًا (11)
و اینکه در میان ما افرادی صالح و افرادی غیر صالحند، و ما گروههای متفاوتی هستیم.
وَ اَنّا ظَنَنّآ اَن لَن نُعجِزَ اللهَ فِي الاَرضِ وَ لَن نُعجِزَهۥ هَرَبًا (12)
و اینکه ما یقین داریم هرگز نمیتوانیم بر اراده خداوند در زمین غالب شویم، و نمیتوانیم از پنجه قدرت او فرار کنیم.
وَ اَنّا لَمّا سَمِعنَا الهُديٰٓ ءامَنّا بِهٖ ؗ فَمَن يُؤمِن بِرَبِّهٖ فَلايَخافُ بَخسًا وَ لارَهَقًا (13)
و اینکه ما هنگامی که هدایت قرآن را شنیدیم به آن ایمان آوردیم، و هر کس به پروردگارش ایمان بیاورد نه از نقصان میترسند و نه از ظلم.
وَ اَنّا مِنَّا المُسلِمونَ وَ مِنَّا القٰسِطونَ ؗ فَمَن اَسلَمَ فَاُولئِكَ تَحَرَّوا رَشَدًا (14)
و اینکه گروهی از ما مسلمانان، و گروهی ظالمند، هر کس اسلام را اختیار کند راه راست را برگزیده.
وَ اَمَّا القٰسِطونَ فَكانوا لِجَهَنَّمَ حَطَبًا (15)
و اما ظالمان آتشگیره دوزخند!
وَ اَن لَوِ استَقاموا عَلَي الطَّريقَةِ لَاَسقَينٰهُم مآءً غَدَقًا (16)
و اگر آنها (جن و انس) بر طریقه (ایمان) استقامت ورزند ما آنها را با آب فراوان سیراب میکنیم.
لِنَفتِنَهُم فيهِۚ وَمَن يُعرِض عَن ذِكرِ رَبِّهٖ يَسلُكهُ عَذابًا صَعَدًا (17)
هدف این است که ما آنها را با این نعمت فراوان بیازمائیم و هر کس از ذکر پروردگارش روی گردان شود او را به عذاب شدید و روز افزونی گرفتار میسازد.
وَ اَنَّ المَسٰجِدَ لِله فَلا تَدعوا مَعَ اللهِ اَحَدًا (18)
و اینکه مساجد از آن خدا است، در این مساجد احدی را با خدا نخوانید؟
وَ اَنَّهۥ لَمّا قامَ عَبدُاللهِ يَدعوهُ كادوا يَكونونَ عَلَيهِ لِبَدًا (19)
و اینکه هنگامی که بنده خدا (محمد (صلی اللّه علیه و آله و سلّم) به عبادت) برمی خاست، و او را میخواند گروهی سخت اطراف او جمع میشدند.
قُل اِنَّمآ اَدعوا رَبّي وَ لآ اُشرِكُ بِهٖٓ اَحَدًا (20)
بگو: من تنها پروردگارم را میخوانم، و هیچکس را شریک او قرار نمیدهم.
قُل اِنّي لآ اَملِكُ لَكُم ضَرًّا وَ لارَشَدًا (21)
بگو: من مالک زیان و هدایتی برای شما نیستم.
قُل اِنّي لَن يُجيرَني مِنَ اللهِ اَحَدٌ وَ لَن اَجِدَ مِن دونِهٖ مُلتَحَدًا (22)
بگو: (اگر من بر خلاف فرمانش رفتار کنم) هیچکس مرا در برابر او پناه نمیدهد و پناهگاهی جز او نمییابم.
اِلّا بَلـٰغًا مِنَ اللهِ وَ رِسٰلٰتِهٖۚ وَ مَن يَعصِ اللهَ وَ رَسولَهۥ فَاِنَّ لَهۥ نارَ جَهَنَّمَ خٰلِدينَ فيهآ اَبَدًا (23)
تنها وظیفه من ابلاغ از سوی خدا، و رساندن رسالات او است و هر کس نافرمانی خدا و رسولش کند آتش دوزخ از آن او است، جاودانه در آن میمانند.
حَتّيٰٓ اِذا رَاَوا ما يوعَدونَ فَسَيَعلَمونَ مَن اَضعَفُ ناصِرًا وَ اَقَلُّ عَدَدًا (24)
(این کارشکنی کفار همچنان ادامه مییابد) تا زمانی که آنچه را به آنها وعده داده شده ببینند، آنگاه میدانند چه کسی یاورش ضعیفتر و جمعیتش کمتر است.
قُل اِن اَدريٓ اَقَريبٌ ما توعَدونَ اَم يَجعَلُ لَهۥ رَبّيٓ اَمَدًا (25)
بگو من نمیدانم آنچه به شما وعده داده شده نزدیک است، یا پروردگارم زمانی برای آن قرار میدهد؟!
عالِمُ الغَيبِ فَلا يُظهِرُ عَليٰ غَيبِهٖٓ اَحَدًا ۙ (26)
عالم الغیب او است، و هیچکس را بر اسرار غیبش آگاه نمیسازد،
اِلّا مَنِ ارتَضيٰ مِن رَسولٍ فَاِنَّهۥ يَسلُكُ مِن بَينِ يَدَيهِ وَ مِن خَلفِهٖ رَصَدًا (27)
مگر رسولانی که آنها را برگزیده است و مراقبینی از پیش رو و پشت سر برای آنها قرار میدهد.
لِيَعلَمَ اَن قَد اَبلَغوا رِسٰلٰتِ رَبِّهِم وَ اَحاطَ بِما لَدَيهِم وَ اَحصيٰ كُلَّ شَيءٍ عَدَدًا (28)
تا بداند پیامبرانش رسالتهای پروردگارشان را ابلاغ کرده اند، و او به آنچه نزد آنها است احاطه دارد، و هر چیزی را احصا کرده است.