سورة الانشقاق
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
اِذَا السَّمآءُ انشَقَّت (1)
در آن هنگام که آسمان (کرات آسمانی) شکافته شود.
وَ اَذِنَت لِرَبِّها وَ حُقَّت (2)
و تسلیم فرمان پروردگارش شود، و سزاوار است چنین باشد.
وَ اِذَا الاَرضُ مُدَّت (3)
و در آن هنگام که زمین گسترده شود.
وَ اَلقَت ما فيها وَ تَخَلَّت (4)
و آنچه در درون دارد بیرون افکنده و خالی شود.
وَ اَذِنَت لِرَ بِّها وَ حُقَّت (5)
و تسلیم فرمان پروردگارش گردد، و شایسته است که چنین باشد.
يٰٓـاَيُّهَا الاِنسانُ اِنَّكَ كادِحٌ اِليٰ رَبِّكَ كَدحًا فَمُلٰقيهِ (6)
ای انسان! تو با تلاش و رنج به سوی پروردگارت میروی و او را ملاقات خواهی کرد.
فَاَمّا مَن اوتِيَ کِتٰبَهۥ بِيَمينِهٖ (7)
اما کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شده.
فَسَوفَ يُحاسَبُ حِسابًا يَسيرًا (8)
به زودی حساب آسانی برای او میشود.
وَ يَنقَلِبُ اِليٰٓ اَهلِهٖ مَسرورًا (9)
و خوشحال به اهل و خانواده اش باز میگردد.
وَ اَمّا مَن اوتِيَ كِتٰبَهۥ وَرآءَ ظَهرِهٖ (10)
و اما کسی که نامه اعمالش پشت سرش داده شده.
فَسَوفَ يَدعوا ثُبورًا (11)
به زودی فریادش بلند میشود که ای وای بر من که هلاک شدم!
وَ يَصليٰ سَعيرًا (12)
و در شعله های سوزان آتش دوزخ میسوزد.
اِنَّهۥ كانَ فيٓ اَهلِهٖ مَسرورًا (13)
او در میان خانواده اش پیوسته (از کفر و گناه خود) مسرور بود!
اِنَّهۥ ظَنَّ اَن لَن يَحورَ (14)
او گمان میکرد هرگز بازگشت نمیکند.
بَليٰٓۚ اِنَّ رَبَّهۥ كانَ بِهٖ بَصيرًا (15)
آری پروردگارش نسبت به او بینا بود (و اعمالش را برای حساب ثبت کرد).
فَلآ اُقسِمُ بِالشَّفَقِ (16)
سوگند به شفق!
وَ الَّيلِ وَ ما وَسَقَ (17)
و سوگند به شب و آنچه را جمع آوری میکند.
وَ القَمَرِ اِذَا اتَّسَقَ (18)
و سوگند به ماه آنگاه که بدر کامل میشود.
لَتَركَبُنَّ طَبَقًا عَن طَبَقٍ (19)
که همه شما دائما از حالی به حال دیگر منتقل میشوید.
فَما لَهُم لايُؤمِنونَ (20)
پس چرا آنها ایمان نمیآورند؟
وَ اِذا قُرِئَ عَلَيهِمُ القُرءانُ لايَسجُدونَ (21)
و هنگامی که قرآن بر آنها خوانده شود سجده نمیکنند؟
بَلِ الَّذينَ كَفَروا يُكَذِّبونَ (22)
بلکه کافران پیوسته آیات الهی را تکذیب میکنند.
وَ اللهُ اَعلَمُ بِما يوعونَ (23)
و خداوند آنچه را در دل پنهان میدارند به خوبی میداند.
فَبَشِّرهُم بِعَذابٍ اَليمٍ (24)
پس آنها را به عذاب دردناک بشارت ده.
اِلَّا الَّذينَ ءامَنوا وَ عَمِلُوا الصّٰلِحٰتِ لَهُم اَجرٌ غَيرُ مَمنونٍ (25)
مگر آنها که ایمان آورده اند و اعمال صالح انجام داده اند که برای آنها پاداشی است قطع نشدنی.