سورة الطارق
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
وَالسَّمآءِ وَ الطّارِقِ (1)
سوگند به آسمان و کوبنده شب.
وَ مآ اَدریــٰكَ مَا الطّارِقُ (2)
و تو نمیدانی کوبنده شب چیست؟!
اؘلنَّجمُ الثّاقِبُ (3)
همان ستاره درخشان و شکافنده تاریکیها.
اِن كُلُّ نَفسٍ لَمّا عَلَيها حافِظٌ (4)
(به این آیت بزرگ الهی سوگند) که هر کس مراقب و حافظی دارد.
فَليَنظُرِ الاِنسانُ مِمَّ خُلِقَ (5)
انسان باید نگاه کند که از چه چیز آفریده شده؟!
خُلِقَ مِن مآءٍ دافِقٍ (6)
از یک آب جهنده آفریده شده است.
يَخرُجُ مِن بَينِ الصُّلبِ وَ التَّرآئِبِ (7)
آبی که خارج میشود از میان «پشت» و «سینه ها».
اِنَّهۥ عَليٰ رَجعِهٖ لَقادِرٌ (8)
(کسی که او را از چنین موجود ناچیزی آفرید) میتواند او را بازگرداند.
يَومَ تُبلَي السَّرآئِرُ (9)
در آن روز که اسرار پنهان آشکار میشود.
فَمالَهۥ مِن قُوَّةٍ وَ لاناصِرٍ (10)
و برای او هیچ نیرو و یاوری نیست.
وَ السَّمآءِ ذاتِ الرَّجعِ (11)
سوگند به آسمان پرباران!
وَ الاَرضِ ذاتِ الصَّدعِ (12)
و سوگند به زمین پرشکاف (که گیاهان از آن سر برمی آورند).
اِنَّهۥ لَقَولٌ فَصلٌ (13)
که این یک سخن حق است.
وَ ما هُوَبِالهَزلِ (14)
و شوخی نیست.
اِنَّهُم يَكيدونَ كَيدًا (15)
آنها پیوسته حیله میکنند.
وَ اَكيدُ كَيدًا (16)
و من در مقابل آنها چاره میکنم.
فَمَهِّلِ الكٰفِرينَ اَمهِلهُم رُوَيدًا (17)
حال که چنین است کافران را اندکی مهلت ده (تا سزای اعمالشان را ببینند).