سورة الاعلی
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
سَبِّحِ اسمَ رَبِّكَ الاَعلَي (1)
نام پروردگار بلند مرتبهات را منزه دار.
اؘلَّذي خَلَقَ فَسَوّيٰ (2)
همان خداوندی که آفرید و منظم کرد.
وَ الَّذي قَدَّرَ فَهَديٰ (3)
و همان کس که تقدیر کرد و هدایت فرمود.
وَ الَّذيٓ اَخرَجَ المَرعيٰ (4)
و آنکس که چراگاه را به وجود آورد.
فَجَعَلَهۥ غُثآءً اَحويٰ (5)
سپس آن را خشک و سیاه قرار داد.
سَنُقرِئُكَ فَلاتَنسيٰٓ (6)
ما به زودی (قرآن را) بر تو قرائت میکنیم و هرگز فراموش نخواهی کرد.
اِلّا ما شآءَ اللهُۚ اِنَّهۥ يَعلَمُ الجَهرَ وَ ما يَخفيٰ (7)
مگر آنچه را خدا بخواهد، که او آشکار و پنهان را میداند.
وَ نُيَسِّرُكَ لِليُسريٰ (8)
و ما تو را برای انجام هر کار خیر آماده میکنیم.
فَذَكِّر اِن نَفَعَتِ الذِّكريٰ (9)
پس تذکر ده اگر تذکر مفید باشد.
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخشيٰ (10)
و به زودی آنها که از خدا میترسند متذکر میشوند.
وَ يَتَجَنَّبُهَا الاَشقَي (11)
اما بدبخت ترین افراد از آن دوری میگزیند.
اؘلَّذي يَصلَي النّارَ الكُبريٰ (12)
همان کسی که در آتش بزرگ وارد میشود.
ثُمَّ لايَموتُ فيها وَ لايَحييٰ (13)
سپس در آن آتش نه میمیرد و نه زنده میشود.
قَد اَفلَحَ مَن تَزَكّيٰ (14)
مسلما رستگار میشود کسی که خود را تزکیه کند.
وَ ذَكَرَ اسمَ رَبِّهٖ فَصَلّيٰ (15)
و نام پروردگارش را بیاد آورد و نماز بخواند.
بَل تُؤثِرونَ الحَيوٰةَ الدُّنيا (16)
بلکه شما حیات دنیا را مقدم میدارید.
وَ الأخِرَةُ خَيرٌ وَ اَبقيٰٓ (17)
در حالی که آخرت بهتر و پایدارتر است.
اِنَّ هٰذا لَفِي الصُّحُفِ الاوليٰ (18)
این دستورات در کتب آسمانی پیشین آمده است.
صُحُفِ اِبرٰهيمَ وَ موسيٰ (19)
کتب ابراهیم و موسی.