سورة الغاشیة
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
هَل اَتیــٰكَ حَديثُ الغاشِيَةِ (1)
آیا داستان «غاشیه» (روز قیامت که حوادث وحشتناکش همه را میپوشاند) به تو رسیده است؟!
وُجوهٌ يَومَئِذٍ خاشِعَةٌ (2)
چهره هائی در آن روز خاشع و ذلت بار است.
عامِلَةٌ ناصِبَةٌ (3)
آنها که پیوسته عمل کرده و خسته شده اند (و نتیجه ای عائدشان نشده).
تَصليٰ نارًا حامِيَةً (4)
و در آتش سوزان وارد میگردند.
تُسقيٰ مِن عَينٍ ءانِيَةٍ (5)
از چشمهای فوق العاده داغ به آنها مینوشانند.
لَيسَ لَهُم طَعامٌ اِلّا مِن ضَريعٍ (6)
طعامی جز از ضریع (خار خشک تلخ و بد بو) ندارند.
لايُسمِنُ وَ لايُغني مِن جوعٍ (7)
غذایی که نه آنها را فربه میکند و نه گرسنگی را فرو مینشاند!
وُجوهٌ يَومَئِذٍ ناعِمَةٌ (8)
چهره هایی در آن روز شاداب با طراوت است.
لِسَعيِها راضِيَةٌ (9)
چرا که از سعی و تلاش خود خشنود است.
في جَنَّةٍ عالِيَةٍ (10)
در بهشتی است عالی!
لاتَسمَعُ فيها لاغِيَةً (11)
که در آن هیچ سخن لغو و بیهوده ای نمیشنوی.
فيها عَينٌ جارِيَةٌ (12)
در آن چشمه های جاری است.
فيها سُرُرٌ مَرفوعَةٌ (13)
در آن تختهای زیبای بلند است.
وَ اَكوابٌ مَوضوعَةٌ (14)
و قدحهائی که در کنار این چشمه ها نهاده.
وَ نَمارِقُ مَصفوفَةٌ (15)
و بالشها و پشتیهای صف داده شده.
وَ زَرابِيُّ مَبثوثَةٌ (16)
و فرشهای فاخر گسترده!
اَفَلا يَنظُرونَ اِلَي الاِبِلِ كَيفَ خُلِقَت (17)
آیا آنها به شتر نمینگرند چگونه آفریده شده ؟
وَ اِلَي السَّمآءِ كَيفَ رُفِعَت (18)
و به آسمان نگاه نمیکنند که چگونه بر پا شده ؟
وَ اِلَي الجِبالِ كَيفَ نُصِبَت (19)
و به کوهها که چگونه در جای خود نصب گردیده ؟
وَ اِلَي الاَرضِ كَيفَ سُطِحَت (20)
و به زمین که چگونه مسطح گشته ؟
فَذَكِّر اِنَّمآ اَنتَ مُذَكِّرٌ (21)
پس تذکر ده تو فقط تذکر دهنده ای.
لَستَ عَلَيهِم بِمُصَيطِرٍ (22)
تو مسلط بر آنها نیستی که مجبورشان (بر ایمان) کنی.
اِلّا مَن تَوَلّيٰ وَ كَفَرَ (23)
مگر کسی که پشت کند و کافر شود.
فَيُعَذِّبُهُ اللهُ العَذابَ الاَكبَرَ (24)
که خداوند او را به عذاب بزرگ مجازات میکند.
اِنَّ اِلَينآ اِيابَهُم (25)
مسلما بازگشت آنها به سوی ما است.
ثُمَّ اِنَّ عَلَينا حِسابَهُم (26)
و مسلما حساب آنها با ما است.