سورة العلق
بِسمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحيمِ
اؚقرَأ بِاسمِ رَبِّكَ الَّذي خَلَقَ (1)
بخوان به نام پروردگارت که جهان را آفرید.
خَلَقَ الاِنسانَ مِن عَلَقٍ (2)
همان کس که انسان را از خون بسته ای خلق کرد.
اؚقرَأ وَ رَبُّكَ الاَكرَمُ (3)
بخوان که پروردگارت از همه بزرگوارتر است.
اؘلَّذي عَلَّمَ بِالقَلَمِ (4)
همان کسی که به وسیله قلم تعلیم نمود.
عَلَّمَ الاِنسانَ مالَم يَعلَم (5)
و به انسان آنچه را نمیدانست یاد داد.
كَلّآ ؗ اِنَّ الاِنسانَ لَيَطغيٰٓ (6)
چنین نیست که انسان حقشناس باشد مسلما طغیان میکند.
اَن رَءاهُ استَغنيٰٓ (7)
به خاطر اینکه خود را بینیاز میبیند!
اِنَّ اِليٰ رَبِّكَ الرُّجعيٰٓ (8)
مسلما بازگشت همه به سوی پروردگار تو است.
اَرَءَيتَ الَّذي يَنهيٰ ۙ (9)
به من خبر ده آیا کسی که نهی میکند
عَبدًا اِذا صَلّيٰٓ (10)
بنده ای را به هنگامی که نماز میخواند (آیا مستحق عذاب الهی نیست)؟
اَرَءَيتَ اِن كانَ عَلَي الهُديٰٓ (11)
به من خبر ده اگر این بنده بر طریق هدایت باشد،
اَو اَمَرَ بِالتَّقويٰٓ (12)
یا مردم را به تقوا دستور دهد (آیا نهی کردن او سزاوار است ؟).
اَرَءَيتَ اِن كَذَّبَ وَ تَوَلّيٰٓ (13)
به من خبر ده اگر (این طغیانگر) تکذیب حق کند و به آن پشت نماید (چه سرنوشت دردناکی خواهد داشت ؟).
اَلَم يَعلَم بِاَنَّ اللهَ يَريٰ (14)
آیا او نمیداند که خداوند همه اعمالش را میبیند؟!
كَلّاؗ لَئِن لَم يَنتَهِ لَنَسفَعًا بِالنّاصِيَةِ (15)
چنان نیست که او خیال میکند اگر دست از کار خود بر ندارد ناصیه اش (موی پیش سرش) را گرفته (و به سوی عذاب میکشانیم).
ناصِيَةٍ كاذِبَةٍ خاطِئَةٍ (16)
همان ناصیه دروغگوی خطا کار!
فَليَدعُ نادِيَهۥ (17)
سپس هر که را میخواهد صدا بزند (تا یاریش کند).
سَنَدعُ الزَّبانِيَةَ (18)
ما هم به زودی ماءموران دوزخ را صدا میزنیم!
كَلّاؗ لاتُطِعهُ وَ اسجُد وَ اقتَرِب ۩ (19)
چنان نیست که او میپندارد، هرگز او را اطاعت مکن و سجده نما و تقرب جوی.