دعا هنگام مشاهده رسوایی گناهکاران
اَللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى سِتْرِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ وَ مُعَافَاتِكَ بَعْدَ خُبْرِكَ فَكُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ (1)
ای خداوند، حمد باد تو را که گناهان را می دانی و می پوشانی. حمد باد تو را که بر حال درون ما آگاهی و ما را عافیت عطا می کنی. ای خداوند، ما همگان در پی عیب و عار بوده ایم و حال آنکه تو ما را بر زبانها نیفکنده ای،
وَ ارْتَكَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ وَ تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِي فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَيْهِ (2)
مرتکب گناهان بزرگ شده ایم و حال آنکه تو رسوایمان نساخته ای. در نهان بدیها کرده ایم و حال آنکه تو کسی را بر بدیهای ما راه ننموده ای.
كَمْ نَهْيٍ لَكَ قَدْ أَتَيْنَاهُ وَ أَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَيْهِ فَتَعَدَّيْنَاهُ وَ سَيِّئَةٍ اكْتَسَبْنَاهَا وَ خَطِيئَةٍ ارْتَكَبْنَاهَا (3)
بسا کارها که نهی فرموده ای و ما به جای آورده ایم. بسا کارها که فرمان داده ای و ما را بر آنها آگاه ساخته ای، و ما تجاوز ورزیده ایم. بسا گناهان که در کسب آن کوشیده ایم و بسا خطاها که مرتکب شده ایم
كُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَيْهَا دُونَ النَّاظِرِينَ وَ الْقَادِرَ عَلَى إِعْلاَنِهَا فَوْقَ الْقَادِرِينَ (4)
و تنها تو از آن آگاه بوده ای نه نگرندگان و تو از هر کس دیگر به افشای آن تواناتر بوده ای.
كَانَتْ عَافِيَتُكَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ وَ رَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ (5)
ای خداوند، عافیت تو چونان پرده ای بر روی چشمانشان فرو افتاد و چون سدی راه گوشهایشان را بگرفت.
فَاجْعَلْ مَا سَتَرْتَ مِنَ الْعَوْرَةِ وَ أَخْفَيْتَ مِنَ الدَّخِيلَةِ وَاعِظاً لَنَا وَ زَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلُقِ (6)
ای خداوند، چنان کن که هر عیب ما که پوشیده داشته ای و هر گناه که نهان کرده ای، ما را اندرز دهنده ای شود که از اخلاق بد
وَ اقْتِرَافِ الْخَطِيئَةِ وَ سَعْياً إِلَى التَّوْبَةِ الْمَاحِيَةِ وَ الطَّرِيقِ الْمَحْمُودَةِ (7)
و ارتکاب خطاها بازمان دارد و به سوی توبه ای محو کننده گناهان براند و به آن راه که پسند توست بکشاند.
وَ قَرِّبِ الْوَقْتَ فِيهِ وَ لاَ تَسُمْنَا الْغَفْلَةَ عَنْكَ إِنَّا إِلَيْكَ رَاغِبُونَ وَ مِنَ الذُّنُوبِ تَائِبُونَ (8)
ای خداوند، زمان توبه ما نزدیک گردان و به غفلت گرفتارمان مساز، که ما به تو می گراییم و از گناهان توبه می کنیم.
وَ صَلِّ عَلَى خِيَرَتِكَ اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِكَ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الصِّفْوَةِ مِنْ بَرِيَّتِكَ الطَّاهِرِينَ (9)
بار خدایا، درود بفرست بر آن برگزیدگان از میان آفریدگانت: محمد و عترت او، آن پاکان و گزیدگان،
وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِينَ وَ مُطِيعِينَ كَمَا أَمَرْتَ (10)
و چنان که خود فرمان داده ای ما را نیوشنده سخن ایشان و فرمانبردار حکم ایشان قرار ده.